Praca po 50. roku życia, czyli jak budować karierę w dojrzałym wieku?

W wielu ogłoszeniach o pracę wciąż można się natknąć na zapis o „młodym i dynamicznym zespole”. Chyba nie powinno zatem dziwić, że praca po 50. roku życia prędzej czy później dla każdego stanie się wyzwaniem. Co zatem warto wziąć pod uwagę, kiedy buduje się karierę i chce się przejść przez to wyzwanie z podniesioną głową?

Praca po 50. roku życia budzi emocje, ale też zainteresowanie. Tymczasem menedżerowie w tym wieku (i starsi) doświadczają szeregu trudności, kiedy poszukują nowej pracy. Jest to o tyle zaskakujące, że istnieje naprawdę wiele powodów, dla których powinni być oni szczególnie cenni na rynku pracy. Te powody to:

• Ugruntowane doświadczenie zawodowe zdobyte w różnych fazach życia rynku i firm
• Dojrzałość
• Lojalność
• Dyspozycyjność
• Kompetencje
• Długoterminowa perspektywa współpracy
• Elastyczność w zakresie form i wymiaru pracy

Dodatkowo, na korzyść dojrzałych menedżerów powinna działać sytuacja na rynku pracy (niskie bezrobocie), a długoterminowo – demografia.

Tyle w teorii.

W praktyce jest jednak inaczej.

Praca po 50. roku życia – jak wyglądają realia?

Ograniczając rozważania do konkretnej grupy zawodowej – menedżerów różnego szczebla – można wskazać na kilka powodów, dlaczego teoria sobie, a praktyka sobie. Widzę tutaj 3 główne kwestie, które sprawiają, że praca po 50. roku życia, a raczej jej ewentualna zmiana, staje się coraz trudniejsza.

Rynkiem pracy rządzi popyt i podaż

1. Po stronie popytu mamy pracodawców oraz ich potrzeby w zakresie rekrutacji menedżerów.

Jako że rynek pracy ma strukturę piramidy, to logiczne jest, że im wyżej w strukturze organizacyjnej, tym mniejsza liczba stanowisk. Zatem im wyższe stanowisko, tym rzadziej pojawia się na nim wakat.

2. Zmiana struktury rynku pod kątem firm.

a) Od wielu lat korporacje przechodzą przez proces regionalizacji lub centralizacji funkcji, co ma dwie konsekwencje: zmniejsza liczbę stanowisk menedżerskich w strukturach krajowych i może wpływać na zmianę kompetencji, które są wymagane, by te stanowiska objąć.

b) Najwięcej miejsc pracy istnieje w sektorze MSP, więc siłą rzeczy to w nim odbywa się najwięcej rekrutacji.

c) Zmiana trendów gospodarczych – inne sektory rozwijały się 10 lat temu, inne są w trendzie rozwojowym dzisiaj. Tym samym doświadczenia branżowe, które były w cenie w 2010 roku, dzisiaj mogą być dużo mniej pożądane przez pracodawców.

Po stronie podaży kluczowym zjawiskiem jest fakt, że rynek pracy wykształca coraz to nowe pokolenia menedżerów. Efektem tego jest wzrost konkurencji wśród kandydatów. Jeśli przyjmiemy, że po 5 latach od wejścia na rynek pracy można zostać menedżerem, łatwo obliczyć, że przez 35 lat funkcjonowania wolnego rynku pojawiło się już 7 pokoleń menedżerów. Zasadnicza większość z nich wciąż jest aktywna zawodowo.

Stereotypy

Osoby z ogromnym doświadczeniem, które powinny być uznawane za nieocenioną wartość dla firmy, z powodu swojego wieku stają się niewidoczne. Nie dość, że często umniejsza się ich pozycję, to ich przydatność do pracy jest definiowana przez szereg krzywdzących stereotypów. Na ich czele stoją:

• braki w kompetencjach cyfrowych,
• spadek wydajności,
• wolniejsze uczenie się,
• brak ambicji.

Homogeniczne zespoły

Część organizacji buduje zespoły w oparciu o małe zróżnicowanie pracowników (w tym pod kątem ich wieku). Efektem takich działań jest kultura organizacyjna, w której osoby z większym doświadczeniem życiowym nie są mile widziane. W takim zespole czyjaś praca po 50. roku życia z zasady nie jest brana pod uwagę.

W związku z tym mam dla Ciebie jedną, za to bardzo ważną radę: zaplanuj swoją karierę przed 50. urodzinami.

Praca po 50. roku życia – jak pokierować swoją karierą?

Podstawowa zasada budowana kariery mówi, że należy ją planować na kilka kroków do przodu. Chodzi tutaj o to, aby mieć pomysł na swoje funkcjonowanie zawodowe w perspektywie dłuższej niż 2–3 lata.

Im bardziej precyzyjnie potrafisz odpowiedzieć sobie na pytanie: „Co chcę robić w pracy za 10 lat?”, tym więcej zyskujesz.

• Możesz łatwiej zaplanować drogę, która Cię tam zaprowadzi.
• Będziesz skutecznej oceniać i wybierać oferty pracy – ocenisz nie tylko ich atrakcyjność TU I TERAZ, lecz także czy prowadzą Cię krok bliżej do Twojego celu.

Planując swoją karierę, odpowiedz sobie na poniższe pytania.

• W jaki sposób chcę pracować? (Full time czy part time? Na stałe czy projektowo?).
• Jaką rolę ma pełnić praca w Twoim życiu?
• Ile potrzebujesz zarabiać?
• W jakich organizacjach chcesz pracować?
• W jakich rolach?
• Jakie lokalizacje Cię interesują?
• Jakimi rodzajami zadań lub projektów chcesz się zajmować?
• Co buduje, a co zabija Twoją satysfakcję zawodową?

Praca po 50. roku życia – na co jeszcze zwrócić uwagę?

Po pierwsze, trzymaj rękę na pulsie rynku pracy i bądź na bieżąco z trendami. Przeanalizuj, które branże i obszary będą się rozwijać i potrzebować kompetencji, a które są w stagnacji. Zidentyfikuj, jakie kompetencje i doświadczenia będą (lub mogą być) atrakcyjne na rynku pracy w dłuższej perspektywie.

Po drugie, określ kapitał, z jakim wchodzisz na rynek. Przeanalizuj swoje doświadczenia i kompetencje. Które z nich budują Twoją wartość i przewagę konkurencyjną na rynku pracy? Jakie jeszcze mogłyby mieć wpływ na te kwestie w przyszłości?

Zastanów się:

• Jakich doświadczeń i kompetencji Ci brakuje i jak możesz te braki uzupełnić?
• Co Cię wyróżnia spośród innych kandydatów, z którymi konkurujesz?

Po trzecie, połącz kropki. Dzięki połączeniu poprzednich punktów zarysujesz obszar wspólny, czyli taki, gdzie spotykają się:

• Twoje plany i aspiracje,
• Twoje szanse rynkowe,
• Twoja atrakcyjność dla pracodawców.

W tym kroku możesz określić swój obszar zainteresowań, czyli sektory, rodzaje organizacji oraz role, w kierunku których zaczniesz aktywnie działać.

Praca po 50. roku życia – jakie podjąć działania?

Na koniec mam dla Ciebie 7 działań, na których warto się skupić, kiedy chce się budować karierę zawodową. Nie ma znaczenia, ile masz lat – podejmowanie poniższych działań jest istotne niezależnie od wieku.

Dostosuj CV i list motywacyjny

• Dostosuj swoje CV i list motywacyjny do konkretnych ofert pracy, podkreślając umiejętności i doświadczenie związane z wymaganiami danego stanowiska.
• Skoncentruj się na wartościach, jakie możesz dostarczyć potencjalnemu pracodawcy.

Rozwijaj swoją sieć kontaktów

• Wykorzystuj istniejące kontakty zawodowe i buduj nowe relacje, uczestnicząc w spotkaniach branżowych, konferencjach oraz wydarzeniach networkingowych.
• Poproś swoich obecnych i poprzednich współpracowników o referencje i rekomendacje.

Buduj silny profil online

• Zaktualizuj swój profil na zawodowych platformach społecznościowych zawodowych (LinkedIn). Dodaj aktualne informacje o swoim doświadczeniu, umiejętnościach i osiągnięciach.
• Dodaj profesjonalne zdjęcie i starannie sformułowane streszczenie, podkreślając swoje unikalne cechy.

Skorzystaj ze wsparcia agencji rekrutacyjnych i firm doradczych

• Skonsultuj się z agencjami rekrutacyjnymi, które specjalizują się w rekrutacji dla osób po 50. roku życia.
• Poszukaj firm doradczych oferujących wsparcie w procesie zmiany kariery i doradztwo zawodowe.

Zainwestuj czas w szkolenia i kursy

• Udzielaj się w kursach i szkoleniach, które zwiększą atrakcyjność Twojego profilu w oczach pracodawców.
• Pokaż chęć ciągłego rozwoju i nauki.

Wykaż się elastycznością

• Rozważ różne rodzaje zatrudnienia, takie jak praca tymczasowa, projekty na zlecenie lub konsultacje.
• Bądź elastyczny co do lokalizacji i godzin pracy.

Przygotuj się na rozmowy kwalifikacyjne

• Ćwicz odpowiedzi na pytania podczas rozmów kwalifikacyjnych, skupiając się na podkreślaniu swoich umiejętności i doświadczeń.
• Przygotuj się do omówienia, dlaczego zmieniasz pracę i do opowieści o tym, jak Twoje umiejętności pasują do nowego stanowiska.

Podsumowanie

Praca po 50. roku życia dotyczy wszystkich – w tym wieku od emerytury dzieli nas jeszcze minimum 15 lat. Jeśli więc temat zmiany pracy w starszym wieku dotyczy Cię już teraz (albo niebawem zacznie), zachęcam do skorzystania z moim wskazówek. Korzystając z nich możesz naprawdę solidnie zwiększyć swoje szanse zawodowe na rynku.